Imię יהוה w Nowym Testamencie
„Maria powiedziała: Moja dusza wywyższa Jehowę, (...) Jego imię jest święte.” (Łukasza 1:46,49)
Za czasów apostołów w I wieku n.e. w wielu krajach powstawały zbory chrześcijańskie. Ich członkowie regularnie spotykali się, by analizować święte Pisma. Powszechnym językiem była wówczas greka, dlatego wielu korzystało z Septuaginty, greckiego przekładu Pism Hebrajskich.
Czy pierwsi chrześcijanie w greckich odpisach tekstu biblijnego widzieli imię Jehowa? Niektórzy twierdzą, że już w pierwotnej wersji Septuaginty imię Boże we wszystkich miejscach zastąpiono tytułem Kyrios (Pan). Jednak przeczą temu fakty! Widoczne tu fragmenty Septuaginty pochodzą z czasów Jezusa. W greckim tekście wyraźnie widać imię Jehowa zapisane hebrajskimi literami יהוה (JHWH).
Papirus Fuad 266 z fragmentami Septuaginty z widocznym imieniem Bożym יהוה
Czy apostołowie używali imienia Bożego?
Profesor George Howard oświadczył, że dysponujemy „kopiami greckiej Septuaginty z czasów przedchrześcijańskich i ani razu tetragram nie jest tam przetłumaczony na kyrios lub w jakikolwiek inny sposób. Możemy teraz stwierdzić niemal z całkowitą pewnością, że przed powstaniem Nowego Testamentu, w trakcie jego powstawania, a nawet jeszcze później Żydzi mieli zwyczaj przepisywać imię Boże (...) wprost do greckiego tekstu Pisma Świętego” (Biblical Archaeology Review).
Czy apostołowie i uczniowie Jezusa używali imienia Jehowa w tekstach, które sami sporządzali pod natchnieniem Bożym? Profesor Howard nadmienia: „Tam, gdzie w Septuagincie — którą się posługiwał i którą przytaczał kościół nowotestamentowy — było imię Boże pisane po hebrajsku, pisarze Nowego Testamentu bez wątpienia umieszczali w cytatach tetragram יהוה (JHWH)”.
Opracowanie: Pomoce Biblijne Online. O tej stronie